Na szkle malowane....

   Dawno, dawno temu:):) ...na początku naszego małżeństwa, jak na rasową panią domu przystało,  marzyłam o pięknej zastawie z porcelany na naszym pierwszym, wspólnym stole. Niestety, finanse, którymi dysponowaliśmy, nie pozwalały nam na ekstrawagancję w postaci serwisu, a przynajmniej nie takiego jaki mi się marzył.
A wiadomo, że gdy się nie ma tego co się lubi.....to szuka się czegoś w zastępstwie:):)  Kupiłam więc w jednym z supermarketów białą porcelanę na wagę:):), dosłownie za grosze. Ale wydawała mi się taka strasznie biedniutka........więc domalowałam jej  małe co-nie-co:). Tak powstał mój pierwszy serwis do herbaty na 12 osób, który miał być tylko na chwilę, aż dorobię się takiego z prawdziwego zdarzenia, a jak pewnie się domyślacie, jest z nami do dziś. Ma już jakieś 15 lat, ale farba na porcelanie trzyma się dobrze, a z całego kompletu zbiła się tylko jedna filiżanka. Cóż, nie jest to Rosenthal:):):), ale jakoś trudno mi się z nim rozstać, mimo, że od jego powstania, udało nam się nabyć dużo ładniejszy serwis.

Miałam kiedyś taką fazę ozdabiania wszystkich białych kompletów:):) Tak powstał ten zestaw dwuosobowy, w którym popijaliśmy sobie z Marcinem wieczorne herbatki we dwoje...

Pomalowałam też kilka kompletów, które powędrowały później do ludzi w formie prezentów. Niestety, nie przyszło mi wtedy do głowy,by je fotografować:):) Znalazłam tylko zdjęcia jednego z serwisów, dość nieudolnie, niestety, zrobione:(

Dziś już nie maluję porcelany, bo też najbardziej podoba mi się ta śnieżnobiała. Widać do minimalizmu też trzeba dojrzeć:):):) Oczywiście na kolana kładzie mnie zawsze stara, przedwojenna porcelana z duszą i swoją historią, która z każdym dodatkowym rokiem, staje się coraz piękniejsza...Namiastką tego mojego zachwytu są zbierane przeze mnie filiżanki. Mam kilka takich, nadgryzionych czasem, perełek, które niezmiennie cieszą moje oko.
W zimowe wieczory, przy blasku świecy, herbata smakuje w nich wyjątkowo....