Święta czas zacząć....:);)

Tydzień rozpoczął się pracowicie, chociaż pięknie, bo mogłam skupić sie głównie na przyjemnych stronach przygotowań do świąt. Te mniej przyjemne, pt. mycie okien, generalne porządki itp. odrobiłam tydzień wcześniej. Teraz był czas na robienie ozdób, wiosennych bukietów, pieczenie ciast i innych kulinarnych przyjemności.

Dziś jeszcze tylko malowanie jajek, ozdabianie mazurków, gotowanie pasztetu.... To rano. Później daję już sobie czas na wyciszenie...Jak byłam mała, Wielki Piątek zawsze budził we mnie lęk. Atmosfera smutku, cisza, bo w naszym domu w Wielki Piątek nie można było słuchać radia, ani oglądać telewizora...i ogromne poczucie winy. Dziś już oswoiłam ten dzień. Staram się , by wtedy trochę zwolnić, mieć czas dla Tego, dla którego tak często czasu nie mam..
A zamiast życzeń świątecznych chciałabym podzielić się słowami jednej z piosenek Antoniny Krzysztoń. Jej piosenki towarzyszą mi od wielu lat i niezmiennie wzruszają, pomagają i dają ukojenie, gdy nie najlepiej się dzieje, ale także dopełniają radość w moim życiu, gdy dzieje się dobrze...
 To niezwykła osoba, fascynuje mnie swoją osobowością, stosunkiem do świata, do ludzi, do cierpienia...lecz przede wszystkim do Boga, o którym mówi bez zbędnego patosu, ale niezwykle szczerze i z wielką, wielką miłością....
 Na jej koncertach zawsze odnoszę wrażenie jakby unosiła się dwa kroki nad ziemią....Mądra, ciepła osoba, której duchowość udziela się wszystkim wokoło....
Dobrych świąt Wszystkim!

Dziękuję

Za słodycz zasypiania

Dziękuje za zmęczenie

Dziękuje

Za rzeki wodospady

Za jasny blask płomieni

Dziękuje za pragnienie                        

Co tak słabości blisko

Dziękuje za cierpienie

Co uszlachetnia wszystko

Za to że kochać chcę

Choć lęk to budzi we mnie
Baranku

Dziękuje
Nie umierałeś nadaremnie

autor: K. Kryl