Czekając...

     Pogoda za oknem, zasługuje wyłącznie na przemilczenie.... Jakoś w ostatnich latach trudno jej się "wstrzelić" w nastrój świąt: w Boże Narodzenie.... wiosna pełną gębą, a Wielkanoc, ze śniegiem w koszyczku....
Z czasów zamierzchłego dzieciństwa, pamiętam te święta, skąpane w słońcu.
Białe podkolanówki, zapach świeżej trawy, błękitne niebo, ociekające wodą włosy w poniedziałkowe popołudnie i ... poczucie szczęśliwości absolutnej...jak to na wiosnę i... jak to dziecko:)
Cóż, będziemy musieli się chyba w tym roku, obyć wyłącznie poczuciem szczęśliwości:):):)
Z myciem okien zdążyłam w sama porę!  Krople deszczu mogą sobie radośnie spływać po czyściutkich szybach:)
Dom wysprzątany, udekorowany. Spody do mazurków upieczone, mięso na pasztet gotowe. Jutro jeszcze kilka drobiazgów do zrobienia, ale chciałabym już, by ten dzień miał więcej miejsca na ciszę, refleksję i czas dla Tego, dla którego tak naprawdę to wszystko....

Dekoracje rozsiane po całym domu:) Kiepskie zdjęcia, bo światła jak na lekarstwo.

Wianek 1:

Hiacynty, jeszcze w pączkach, ale jak znam życie, do niedzieli wystrzelą w górę:)

Jakiś amok wianuszkowy mnie dopadł:):)

Owies coś marnie rośnie:) Też widać tęskni za światłem, ale liczę, że mimo wszystko do świąt  się zazieleni:)
On, albo ja...ze złości:)

W kuchni dyskretne akcenty:):) :

A na balkonie bratki zalane łzami:

"(...)Drogi nasze codziennie do Emaus wiodą -

Rozprawiamy o Tobie uczenie i tkliwie:

słyszysz nas i - z nadzieją krzyżem przejście grodząc-

prosisz o cyrenejską przysługę i... milkniesz."

M.J. Kononowicz

 Życzę  Radości, która nie daje się złamać, Światła wewnętrznego, Ciepła bliskich i Miłości, która  jest wieczna, bo przecież zmartwychwstała!

Wesołych świąt!:)