Anioł Irenka i... "Ołówek"

   Jako jeden z pierwszych moich glinianych prac, powstał anioł, co nie powinno dziwić tych którzy znają moje "anielskie upodobania":)
Długo czekał na swoją kolejkę do pieca, bo był niewymiarowy:). Po pierwszym wypale, okazało się, że niestety, odpadła jedna ręka:(

Po szkliwieniu, myślałam,że uda się nową rękę jakoś dokleić, ale widać to miał być właśnie TAKI anioł, bo i ta nowa uległa połamaniu:(

Pierwszy zobaczył go w domu mój najstarszy syn, którego nie opuszcza dość specyficzne poczucie humoru:
O! Anioł i Ręka!...... ANIOŁ IRENKA!

No i została z nami Irenka:) I już nie zamierzam jej niczego doklejać. Taką ją właśnie polubiłam.

 Czasami tak bardzo chcemy wszystko widzieć idealne, perfekcyjne, że nie dostrzegamy piękna w pozornej ułomności.
Wczoraj w nocy skończyłam czytać książkę Katarzyny Rosickiej-Jaczyńskiej "Ołówek".  Niezwykła książka, o pięknym człowieku uwięzionym w niemocy swojego ciała. Z perspektywy osoby chorej, która ma bardzo ograniczone możliwości komunikowania się z otoczeniem, świat wygląda tak samo jak z naszej , tylko ma znacznie więcej szczegółów, wyostrzone kolory, zapachy i wrażliwość na słowo, gest drugiego człowieka. Książka mądra, bardzo potrzebna , napisana z poczuciem humoru, dystansem i wielką wrażliwością,  bez omijania tematów trudnych. Płakałam i śmiałam się na zmianę.
Przeczytajcie koniecznie!

W tej paterze, najbardziej lubię "szczegół":)

Ile można tu zobaczyć, prawda? Morze, laguna, niebo, kosmos....A to przecież tylko zwykła plama koloru, jedna z wielu na tej paterze....
Pozdrawiam i życzę nam wszystkim umiejętności dostrzegania innego świata w oczywistych
oczywistościach :().