Kilka deko... ..."deco" na urodziny:):)

  Moje dzieci w liczbie trzech posiadają kolegów i koleżanki w liczbie trudnej do ogarnięcia. Właściwie co chwilę idą do kogoś na urodziny. Oczywiście, dla nich to wielka atrakcja i każda taka okazja jest witana z radością, naturalnie przez dzieci moje, bo nie przeze mnie. Najczęściej dwa dni przed imprezką dostaję informacje  rzuconą w locie między "zakładaniem butów", a... "cześć wychodzę!", że właśnie w tą sobotę...o... i..... prezent potrzebuję!!! Znaczy się, matko rób co chcesz, ale z pustymi rękami nie pójdę.
 No to matka, jak w danym czasie do sklepu się wybrać nie może, najczęściej dlatego, bo już za późno, wykonuje prezent własnoręcznie. Właściwie to mam wrażenie, że ostatnio moje potomstwo uznało za pewnik, że zawsze coś wyczaruję, a stres jaki temu towarzyszy( oczywiście mój, nie ich) właściwie ich nie dotyka. Cóż, nikt nie mówił, że będzie lekko:)
Z wiadomych względów najbardziej lubię, gdy moje dzieci chodzą na urodziny do dziewczynek, wtedy z pomysłem nie ma problemu. Z chłopakami mam gorzej... wtedy zazwyczaj kończy się jednak na szybkiej wizycie w sprawdzonych sklepach:). No, bo raczej nie ucieszę chłopca "skrzyneczką zdobioną techniką decoupage":), czy biżuterią przecudnej urody, bądź aniołem najpiękniejszym na świecie:)... czy innym równie niepraktycznym czymś. A dziewczynki i owszem:).

 Takie prezentowe drobiazgi ostatnio "produkowałam":)
wszystkie zdjęcia skąpane w paskudnym braku światła, więc musicie mi wierzyć na słowo, że skrzyneczki wyglądają lepiej w rzeczywistości:)
...a ta ma spękania, chociaż... nie wygląda:):)

A jak już jestem w temacie decu, to jeszcze zaległy wieszaczek na worek "zbierający" plastikowe zakrętki .
Worek pokazywałam tutaj.

 I jeszcze dopisek z ostatniej chwili...prawie:). Lucynka z blogu "nie ma jak w domu" zorganizowała spotkanie dziewczyn z blogowego świata, które mieszkają na rzut beretem od siebie:), ale pewnie gdyby nie blogi nigdy by się nie spotkały. Wiecie jak to jest gdy spotkają się ludzie z podobnej bajki:). Poruszyłyśmy tematy od sasa do lasa.....jak to z kobitami bywa:). Dostałyśmy śliczne prezenciki od Agnieszki i Lucynki. Nie zdążyłam zrobić zdjęcia, ale możecie je zobaczyć na blogu Agatki vel Mamurdy, która też pisze o naszym spotkaniu:). Było nam ze sobą bardzo po drodze i po myśli :). Dziękuję dziewczyny za spotkanie i dużo dobrych emocji!